Podobne wydarzenia
sobota, godz. 19:00
Gdańsk,
Oliwski Ratusz Kultury
niedziela, godz. 19:00
Gdańsk,
Stary Maneż
ZEGAR BIJE - koncert w CAFE CYGANERIA (Gdynia, ul. 3 maja 27) Starodawne pieśni o marnościach tego świata, o śmierci i wędrowaniu dusz - ku przestrodze, zadumie i pokrzepieniu wyśpiewane.
Pieśni dziadów, żebraków, wędrownych śpiewaków. Rozmyślania nad istotą naszego przebywania na tym świecie. Rozważania o grzechu i wybawieniu, rozmowy Duszy z Ciałem o ulotnościach, Boga z Diabłem o wiecznościach, Historie o Świętych i potępionych, wizje straszliwe Apokalipsy i Sądu nad wszelakimi naszymi uczynkami.
Pieśni wędrownych lirników
Wędrujący po terenach dawnej Rzeczypospolitej dziadowie śpiewali pieśni o świętych, o cudownych objawieniach, o końcu świata i Sądzie Ostatecznym, o śmierci i pośmiertnej wędrówce dusz, a także historie oparte na wątkach biblijnych i apokryficznych oraz opowieści o rozmaitych tragicznych zdarzeniach (wojnach, pożarach, epidemiach, morderstwach itp.).
Bogaty i zróżnicowany repertuar pieśniowy dziadów charakteryzował się tym, iż funkcjonujące w nim teksty posiadały swoistą wymowę religijną. W obrazowy sposób ukazywały ogólnoludzkie prawdy, jednocześnie przypominając o wynikających z nich zasadach moralnych.
Rozważania te - jak szlachetny kruszec - szlifowane przez setki lat na bezdrożach Europy, nabrały wyrazistej i pięknej formy, do dzisiejszego dnia zadziwiającej kunsztem i bogactwem wyobraźni.
Niestety większość repertuaru dziadowskiego - tak jak i sama postać dziada, lirnika - przepadła w odmętach dziejów, wraz z całą mądrością pokoleń zapisaną w pieśniach.
Jacek Hałas, artysta od wielu lat eksplorujący różne dziedziny sztuki tradycyjnej - śpiew, taniec, muzykę instrumentalną i rzemiosło - dotarł do nielicznych śladów tego zapomnianego bogactwa. Łącząc doświadczenie z wyobraźnią, oraz praktykując grę na lirze korbowej - archaicznym strunowym instrumencie wschodnioeuropejskich wędrowców - stworzył na tej bazie nową, artystyczną formę dziadowskiej sztuki.
Jacek Hałas
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych, muzykant, śpiewak, tancerz, niespokojny duch. Współtwórca interesujących formacji muzycznych (Reportaż, Bractwo Ubogich, Muzykanci, Ket Jo Barat, Lautari, Kwartet Wiejski, Nomadzi Kultury), projektów artystycznych (Poznański Dom Tańca, Tikkun, the Book) oraz teatralnych (Teatr Cinema, Teatr Strefa Ciszy, Schola Węgajty).
Zajmuje się tańcem korowodowym, tradycjami wędrownych śpiewaków, działalnością warsztatową i edukacyjną. Razem z żoną Alicją (ludowe instrumenty perkusyjne) jako "Nomadzi Kultury" od 2005 podróżują po Europie z tradycyjną Jurtą, gdzie prezentują efekty swych poszukiwań oraz przedsięwzięcia realizowane wspólnie z artystami z całego świata.
Jacek Hałas od lat poszukuje śladów pieśni dziadowskich w żywej tradycji, zapisach etnografów, domowych archiwach i praktykuje grę na tradycyjnym instrumencie wędrownych śpiewaków - lirze korbowej.
Surowe, akustyczne brzmienie przyprawione szczyptą melancholii i tęsknoty za dawnymi czasami osiąga podczas swych koncertów dzięki unikatowym instrumentom: węgierskiej lirze korbowej z pracowni Beli Serenyiego, akordeonowi "Bell" z pracowni Franciszka Krasnodębskiego, bębenkowi radomskiemu spod ręki Macieja Żurka oraz drumli, rumuńskiemu kavalowi i gordonowi z Gyimes - serca Transylwanii.
Jackowi Hałasowi poświęcony jest film dokumentalny "Tu jest wszystko" (2001 r., r. D. Gajewski; z cyklu "Centrum czyli pogranicze").
folk / reggae / world - koncerty w Trójmieście
Pieśni dziadów, żebraków, wędrownych śpiewaków. Rozmyślania nad istotą naszego przebywania na tym świecie. Rozważania o grzechu i wybawieniu, rozmowy Duszy z Ciałem o ulotnościach, Boga z Diabłem o wiecznościach, Historie o Świętych i potępionych, wizje straszliwe Apokalipsy i Sądu nad wszelakimi naszymi uczynkami.
Pieśni wędrownych lirników
Wędrujący po terenach dawnej Rzeczypospolitej dziadowie śpiewali pieśni o świętych, o cudownych objawieniach, o końcu świata i Sądzie Ostatecznym, o śmierci i pośmiertnej wędrówce dusz, a także historie oparte na wątkach biblijnych i apokryficznych oraz opowieści o rozmaitych tragicznych zdarzeniach (wojnach, pożarach, epidemiach, morderstwach itp.).
Bogaty i zróżnicowany repertuar pieśniowy dziadów charakteryzował się tym, iż funkcjonujące w nim teksty posiadały swoistą wymowę religijną. W obrazowy sposób ukazywały ogólnoludzkie prawdy, jednocześnie przypominając o wynikających z nich zasadach moralnych.
Rozważania te - jak szlachetny kruszec - szlifowane przez setki lat na bezdrożach Europy, nabrały wyrazistej i pięknej formy, do dzisiejszego dnia zadziwiającej kunsztem i bogactwem wyobraźni.
Niestety większość repertuaru dziadowskiego - tak jak i sama postać dziada, lirnika - przepadła w odmętach dziejów, wraz z całą mądrością pokoleń zapisaną w pieśniach.
Jacek Hałas, artysta od wielu lat eksplorujący różne dziedziny sztuki tradycyjnej - śpiew, taniec, muzykę instrumentalną i rzemiosło - dotarł do nielicznych śladów tego zapomnianego bogactwa. Łącząc doświadczenie z wyobraźnią, oraz praktykując grę na lirze korbowej - archaicznym strunowym instrumencie wschodnioeuropejskich wędrowców - stworzył na tej bazie nową, artystyczną formę dziadowskiej sztuki.
Jacek Hałas
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych, muzykant, śpiewak, tancerz, niespokojny duch. Współtwórca interesujących formacji muzycznych (Reportaż, Bractwo Ubogich, Muzykanci, Ket Jo Barat, Lautari, Kwartet Wiejski, Nomadzi Kultury), projektów artystycznych (Poznański Dom Tańca, Tikkun, the Book) oraz teatralnych (Teatr Cinema, Teatr Strefa Ciszy, Schola Węgajty).
Zajmuje się tańcem korowodowym, tradycjami wędrownych śpiewaków, działalnością warsztatową i edukacyjną. Razem z żoną Alicją (ludowe instrumenty perkusyjne) jako "Nomadzi Kultury" od 2005 podróżują po Europie z tradycyjną Jurtą, gdzie prezentują efekty swych poszukiwań oraz przedsięwzięcia realizowane wspólnie z artystami z całego świata.
Jacek Hałas od lat poszukuje śladów pieśni dziadowskich w żywej tradycji, zapisach etnografów, domowych archiwach i praktykuje grę na tradycyjnym instrumencie wędrownych śpiewaków - lirze korbowej.
Surowe, akustyczne brzmienie przyprawione szczyptą melancholii i tęsknoty za dawnymi czasami osiąga podczas swych koncertów dzięki unikatowym instrumentom: węgierskiej lirze korbowej z pracowni Beli Serenyiego, akordeonowi "Bell" z pracowni Franciszka Krasnodębskiego, bębenkowi radomskiemu spod ręki Macieja Żurka oraz drumli, rumuńskiemu kavalowi i gordonowi z Gyimes - serca Transylwanii.
Jackowi Hałasowi poświęcony jest film dokumentalny "Tu jest wszystko" (2001 r., r. D. Gajewski; z cyklu "Centrum czyli pogranicze").
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
