Podobne wydarzenia
środa, godz. 20:00
Gdańsk,
Kolonia
Wstęp wolny
środa, godz. 18:00
Gdańsk,
Centrum Filmowe UG
Wstęp wolny
DIY FILM FEST, czyli pierwsza w Polsce impreza filmowa, która za nic ma koneksje branżowe i światki filmowe. Jesteśmy miejscem w czasoprzestrzeni, gdzie fascynaci filmu mogą pokazać swoje produkcje, a jego miłośnicy mogą za darmo obejrzeć nieskrępowane ciśnieniem sukcesu komercyjnego, pieniędzmi producentów, chęcią sławy i pieniędzy filmy, pochodzące od prawdziwych filmowców z krwi i kości z całego świata. I edycja jest jednocześnie otwartym zaproszeniem do przesyłania filmów do kolejnej, II odsłony w 2010 roku, kiedy to po raz pierwszy odbędzie się konkurs filmów DIY i o tematyce DIY ze specjalną nagrodą publiczności im. Sarah Jacobson. Każdy przesłany film zostanie opisany w DIY FILM ZINE i zakwalifikowany do selekcji festiwalowej. A co w tym roku? Pasmo DIY horrorów, przeglądy reżyserów, dystrybucji, specjalne pokazy oraz filmy z punk rockiem w tle lub na planie. Po każdym bloku noc punk rocka pełną gębą także w duchu DIY. Pamiętaj V DIY HARDCORE PUNK FEST w UCHU to także pierwsza odsłona święta filmu niezależnego, czyli DIY FILM FEST.
10.07.2009
godz. 13.00 Flash Area
godz. 14.10 Saila
godz. 15.45 Maj drim
godz. 15.55 Shooting on the moon
godz. 16.05 Slog movie
godz. 17.00 Reality 86d
11.07.2009
godz. 13.00 Attack of the vegan zombies
godz. 14.30 Sarajevo Queer Festival 2008
godz. 15.05 Fraught, Supermarket musical masacre & the line
godz. 15.30 Road movie & Bra shoping
godz. 15.55 I was a teenage serial killer
godz. 16.25 Mary Jane is not a virgin anymore
Flash Area
"Flash Area" - czarna komedia zombie. Film opowiada historię inwazji zombie na Białystok. Tu na krańcu kraju czas płata figle wódkę pije się z woreczka, szeptucha sprzedaje tajemne zaklęcia, a trzygłowy bóg coś knuje. Film jest przedstawionym w krzywym zwierciadle obrazem Podlasia i wartości wyznawanych przez "zwykłych ludzi". Inwazja zombie dopełnia groteskowe wizje. Konwencja horroru jest farsą, komentarzem twórców na te trudne czasy dalekie od schludnej liryki romantyków. Film powstał bez budżetu, co w czasie kryzysu było przedsięwzięciem trudniejszym niż znalezienie pracy.
Saila
Rdzawoczerwone otoczenie zmienia się w równoległy wszechświat wypełniony obsesją, przemocą i anarchią. Tutaj mieszka Saila, przyjmując gości w opuszczonym wieżowcu. Czas i przestrzeń rozmywają się, a głosy z radia donoszą o nieszczęściach i katastrofach. Surrealistyczny undergroundowy epos z niepokojącą ścieżką dźwiękową i jedną z najkrwawszych scen miłosnych w historii kina. Pełnometrażowy debiut Julii Ostertag kręcony był po partyzancku na przemysłowych pustkowiach wschodniego Berlina.
Maj drim
Kacper Pawluk kończy w tym roku naukę w liceum plastycznym w Supraślu. To na zajęcia w szkole wykonał prezentowany przez DIY FILM FEST film "Maj drim" - zabawny animowany kolaż w duchu pamiętnych animacji z "Latającego cyrku Monty Pythona".
Shooting on the moon
8 minutowy "film-dialog" kręcony wyłącznie za pomocą 8-milimetrowej kamery i czarno-białej kliszy. Film natchniony pełnią księżyca przywodzi na myśl czasy najlepszych niezależnych produkcji Jima Jarmuscha. Historia kobiety i mężczyzny oraz ich związku, który Jessie Richards rozpoczyna od shake'a w barze mlecznym a kończy na... no właśnie, Re-modernistycznym akcencie jak zwykł pokazywać w swych filmach reżyser.
Slog movie
We Got Power Films przedstawia domowej roboty dokument z 1982 r. o hardcore punkowej scenie wczesnych lat 80. w Los Angeles i hrabstwie County. Unikalne spojrzenie na te czasy, bardziej niezwykłe nawet od "Decline Of Western Civilization" i "Another State Of Mind". "Slog", niemalże fanzin na taśmie filmowej, oddaje intymną atmosferę fanowską, zza kulis i ze sceny. Markey kręcił film na Super8 w 1981 i 1982 r. kiedy redagował fanzin We Got Power i grał na perkusji z Sin 34. Wywiady, niesamowite występy na żywo i humorystyczne wstawki z udziałem Circle One, Symbol 6, Wasted Youth, Red Cross, TSOL, The Cheifs, Sin 34, Fear, Circle Jerks oraz Henry'ego Rollinsa, Chucka Dukowski, Robo i Deza Cadeny (Black Flag).
Reality 86d
Dokument drogi kręcony podczas ostatniego tournee grupy Black Flag (6-miesięczna trasa "In My Head" po USA z 1986 r., ich ostatni numer). Greg Ginn razem z Henrym Collinsem, Celem Revultą i Anthonym Martinezem tworzyli ostatni skład zespołu. Reality 86'd pokazuje przebieg wydarzeń za kulisami i występy na żywo zespołów Black Flag, Painted Willie i Gone, czyli poboczny projekt Ginna - wówczas razem z Simem Cainem (później w Rollins Band) i Andrew Weissem (Ween, Butthole Surfers). Filmowiec/muzyk David Markey jako perkusista Painted Willie (z Philem Newmanem i Vicem Makauskas) dokumentował całą trasę na bieżąco.
Attack of the vegan zombies
Prawdziwy soczysty horror z pięknymi zdjęciami i wciągającą fabułą. Małżeństwo po problemach finansowych w prowadzeniu winnicy postanawia ją sprzedać (a raczej mąż). Ostatnim ratunkiem jest ich przyjaciel profesor Frank, który ściąga swoich studentów do pomocy przy winobraniu i wtedy się rozpoczyna...
Sarajevo Queer Festival 2008
Film jest relacją i komentarzem do pierwszego Queer Festiwalu w Bośni i Hercegowinie, który miał się odbyć w dniach 24-26 września minionego roku. Festiwal spotkał się jednak z ostrym sprzeciwem i atakiem ze strony mediów, władz oraz społeczeństwa. W takiej atmosferze w dniu otwarcia imprezy doszło do brutalnych ataków zarówno na organizatorów, jak i uczestników wydarzenia. Film unaocznia sytuację praw człowieka na Bałkanach oraz kondycję tamtejszej demokracji, ale co najważniejsze przedstawia gorzką diagnozę społeczeństwa bośniackiego, które w swym rozwoju myśli społecznej i świadomości osadzone jest wciąż w realiach konfliktów zbrojnych lat 90.
Fraught, Supermarket musical masacre & the line
"D.I.Y. ART." To mały artystyczna grupa z Melbourne założona w 2005 r. Formacja grupuje młodych artystów, tworzących w wielu formach, włącznie z filmem, animacją, teatrem, designem, sztuką uliczną i efemeryczną, muzyką, designem dźwięku, sztukami wizualnymi oraz creative writing.
D.I.Y. Art. Films to studio produkcyjne pracujące w ramach grupy. Przez ostatnie trzy lata D.I.Y. Art. Films wyprodukowało serię niskobudżetowych niezależnych krótkometrażówek i animacji. Ostatni film "Fraught" zdobył tytuł Najlepszego Filmu Australijskiego podczas Melbourne International Animation Festiwal w 2007 r. Obecni członkowie D.I.Y. Art. Films to Stephanie Brotchie, Maia Tarrell i Chris Pahlow. Poza własną niezależną produkcją, oferują oni cały zakres usług, włącznie z produkcją filmową, animacyjną, multimedialną i produkcją teledysków, jak również design i reklamę.
Road movie & Bra shoping
Po studiach u George'a Kuchara, w wieku 20 lat, Jacobson zaczęła tworzyć swój pierwszy film. Jej dwie główne produkcje to "I Was a Teenage Serial Killer" oraz "Mary Jane's Not a Virgin Anymore". Oba zostały dobrze przyjęte na amerykańskich festiwalach filmowych takich jak the New York Underground Film Festival, The Chicago Underground Film Festival czy Sundance. Na ścieżce dźwiękowej do "I Was a Teenage Serial Killer" znajdują się piosenki w wykonaniu Heavens to Betsy. "Spin Magazine" umieścił Jacobson na liście "najbardziej wpływowych dziewczyn kultury". Krytyk filmowy Roger Ebert, twórczyni filmowa Allison Anders oraz Kim Gordon z Sonic Youth również okazywali swój zachwyt nad produkcjami Jacobson. Ed Falter, piszący do "The Village Voice", określił "I Was A Teenage Serial Killer" jako "kluczowy film w dekadzie gniewnie wywrotowego kina undergroundowego." Zanim do tego doszło były krótkie metraże, których próbką są "Bra stoping" i "Road movie".
I was a teenage serial killer
"Teenage Serial Killer" rozpoczyna się jak "feministyczny" film. Kirsten Calabrese jednocześnie dusi i pieprzy faceta, który śmiał zdjąć condoma podczas seksu. Jego śmierć idealnie współgra z jej dojściem. Ale później po nieudanym romansie ze znajomym seryjnym zabójcą, Calabrese ucieka w w niepohamowane, nieokreślone nadużycie seksualne, jednocześnie dziwne i szczere. Film uczy akceptować sztuczny horror, a zaraz później dostarcza "prawdziwego", jak muzyka Corin Tucker z zespołu Heavens to Betsy, której piosenka "My Secret" jest grana na końcu filmu przy wyświetlaniu napisów. Naga szczerość filmu jest zarówno szokująca, jak i niekomfortowa - tak jakbyś dołączył do grupy wsparcia i nie byłbyś pewien czy masz w niej zostać.
Mary Jane is not a virgin anymore
Jedyne, co ratuje "Mary Jane's Not a Virgin Anymore" od zapomnienia to iskierka czegoś na kształt podniecenia szkolnej dziewczyny odkrywającej seksualność. Ale Sarah Jacobson, pisarka i reżyserka z San Francisco, pracująca na bardzo małym budżecie, gra o wiele więcej (nawet samym tytułem), niż jej nieudolni koledzy po fachu, robiący swojego pierwsze filmy. Ten wyjęty prosto z życia film opowiada o nieciekawym pierwszym doświadczeniu seksualnym nastoletniej Jane, granej przez Lisę Gerstein ("My Life's in Turnaround") - licealistki pracującej w kinie, w którym puszczane są artystyczne filmy. Gerstein jest energiczna, troszeczkę zbyt słodka, a jej charakter jest daleki od tego z prześmiewczego scenariusza Jacobson.
10.07.2009
godz. 13.00 Flash Area
godz. 14.10 Saila
godz. 15.45 Maj drim
godz. 15.55 Shooting on the moon
godz. 16.05 Slog movie
godz. 17.00 Reality 86d
11.07.2009
godz. 13.00 Attack of the vegan zombies
godz. 14.30 Sarajevo Queer Festival 2008
godz. 15.05 Fraught, Supermarket musical masacre & the line
godz. 15.30 Road movie & Bra shoping
godz. 15.55 I was a teenage serial killer
godz. 16.25 Mary Jane is not a virgin anymore
Flash Area
"Flash Area" - czarna komedia zombie. Film opowiada historię inwazji zombie na Białystok. Tu na krańcu kraju czas płata figle wódkę pije się z woreczka, szeptucha sprzedaje tajemne zaklęcia, a trzygłowy bóg coś knuje. Film jest przedstawionym w krzywym zwierciadle obrazem Podlasia i wartości wyznawanych przez "zwykłych ludzi". Inwazja zombie dopełnia groteskowe wizje. Konwencja horroru jest farsą, komentarzem twórców na te trudne czasy dalekie od schludnej liryki romantyków. Film powstał bez budżetu, co w czasie kryzysu było przedsięwzięciem trudniejszym niż znalezienie pracy.
Saila
Rdzawoczerwone otoczenie zmienia się w równoległy wszechświat wypełniony obsesją, przemocą i anarchią. Tutaj mieszka Saila, przyjmując gości w opuszczonym wieżowcu. Czas i przestrzeń rozmywają się, a głosy z radia donoszą o nieszczęściach i katastrofach. Surrealistyczny undergroundowy epos z niepokojącą ścieżką dźwiękową i jedną z najkrwawszych scen miłosnych w historii kina. Pełnometrażowy debiut Julii Ostertag kręcony był po partyzancku na przemysłowych pustkowiach wschodniego Berlina.
Maj drim
Kacper Pawluk kończy w tym roku naukę w liceum plastycznym w Supraślu. To na zajęcia w szkole wykonał prezentowany przez DIY FILM FEST film "Maj drim" - zabawny animowany kolaż w duchu pamiętnych animacji z "Latającego cyrku Monty Pythona".
Shooting on the moon
8 minutowy "film-dialog" kręcony wyłącznie za pomocą 8-milimetrowej kamery i czarno-białej kliszy. Film natchniony pełnią księżyca przywodzi na myśl czasy najlepszych niezależnych produkcji Jima Jarmuscha. Historia kobiety i mężczyzny oraz ich związku, który Jessie Richards rozpoczyna od shake'a w barze mlecznym a kończy na... no właśnie, Re-modernistycznym akcencie jak zwykł pokazywać w swych filmach reżyser.
Slog movie
We Got Power Films przedstawia domowej roboty dokument z 1982 r. o hardcore punkowej scenie wczesnych lat 80. w Los Angeles i hrabstwie County. Unikalne spojrzenie na te czasy, bardziej niezwykłe nawet od "Decline Of Western Civilization" i "Another State Of Mind". "Slog", niemalże fanzin na taśmie filmowej, oddaje intymną atmosferę fanowską, zza kulis i ze sceny. Markey kręcił film na Super8 w 1981 i 1982 r. kiedy redagował fanzin We Got Power i grał na perkusji z Sin 34. Wywiady, niesamowite występy na żywo i humorystyczne wstawki z udziałem Circle One, Symbol 6, Wasted Youth, Red Cross, TSOL, The Cheifs, Sin 34, Fear, Circle Jerks oraz Henry'ego Rollinsa, Chucka Dukowski, Robo i Deza Cadeny (Black Flag).
Reality 86d
Dokument drogi kręcony podczas ostatniego tournee grupy Black Flag (6-miesięczna trasa "In My Head" po USA z 1986 r., ich ostatni numer). Greg Ginn razem z Henrym Collinsem, Celem Revultą i Anthonym Martinezem tworzyli ostatni skład zespołu. Reality 86'd pokazuje przebieg wydarzeń za kulisami i występy na żywo zespołów Black Flag, Painted Willie i Gone, czyli poboczny projekt Ginna - wówczas razem z Simem Cainem (później w Rollins Band) i Andrew Weissem (Ween, Butthole Surfers). Filmowiec/muzyk David Markey jako perkusista Painted Willie (z Philem Newmanem i Vicem Makauskas) dokumentował całą trasę na bieżąco.
Attack of the vegan zombies
Prawdziwy soczysty horror z pięknymi zdjęciami i wciągającą fabułą. Małżeństwo po problemach finansowych w prowadzeniu winnicy postanawia ją sprzedać (a raczej mąż). Ostatnim ratunkiem jest ich przyjaciel profesor Frank, który ściąga swoich studentów do pomocy przy winobraniu i wtedy się rozpoczyna...
Sarajevo Queer Festival 2008
Film jest relacją i komentarzem do pierwszego Queer Festiwalu w Bośni i Hercegowinie, który miał się odbyć w dniach 24-26 września minionego roku. Festiwal spotkał się jednak z ostrym sprzeciwem i atakiem ze strony mediów, władz oraz społeczeństwa. W takiej atmosferze w dniu otwarcia imprezy doszło do brutalnych ataków zarówno na organizatorów, jak i uczestników wydarzenia. Film unaocznia sytuację praw człowieka na Bałkanach oraz kondycję tamtejszej demokracji, ale co najważniejsze przedstawia gorzką diagnozę społeczeństwa bośniackiego, które w swym rozwoju myśli społecznej i świadomości osadzone jest wciąż w realiach konfliktów zbrojnych lat 90.
Fraught, Supermarket musical masacre & the line
"D.I.Y. ART." To mały artystyczna grupa z Melbourne założona w 2005 r. Formacja grupuje młodych artystów, tworzących w wielu formach, włącznie z filmem, animacją, teatrem, designem, sztuką uliczną i efemeryczną, muzyką, designem dźwięku, sztukami wizualnymi oraz creative writing.
D.I.Y. Art. Films to studio produkcyjne pracujące w ramach grupy. Przez ostatnie trzy lata D.I.Y. Art. Films wyprodukowało serię niskobudżetowych niezależnych krótkometrażówek i animacji. Ostatni film "Fraught" zdobył tytuł Najlepszego Filmu Australijskiego podczas Melbourne International Animation Festiwal w 2007 r. Obecni członkowie D.I.Y. Art. Films to Stephanie Brotchie, Maia Tarrell i Chris Pahlow. Poza własną niezależną produkcją, oferują oni cały zakres usług, włącznie z produkcją filmową, animacyjną, multimedialną i produkcją teledysków, jak również design i reklamę.
Road movie & Bra shoping
Po studiach u George'a Kuchara, w wieku 20 lat, Jacobson zaczęła tworzyć swój pierwszy film. Jej dwie główne produkcje to "I Was a Teenage Serial Killer" oraz "Mary Jane's Not a Virgin Anymore". Oba zostały dobrze przyjęte na amerykańskich festiwalach filmowych takich jak the New York Underground Film Festival, The Chicago Underground Film Festival czy Sundance. Na ścieżce dźwiękowej do "I Was a Teenage Serial Killer" znajdują się piosenki w wykonaniu Heavens to Betsy. "Spin Magazine" umieścił Jacobson na liście "najbardziej wpływowych dziewczyn kultury". Krytyk filmowy Roger Ebert, twórczyni filmowa Allison Anders oraz Kim Gordon z Sonic Youth również okazywali swój zachwyt nad produkcjami Jacobson. Ed Falter, piszący do "The Village Voice", określił "I Was A Teenage Serial Killer" jako "kluczowy film w dekadzie gniewnie wywrotowego kina undergroundowego." Zanim do tego doszło były krótkie metraże, których próbką są "Bra stoping" i "Road movie".
I was a teenage serial killer
"Teenage Serial Killer" rozpoczyna się jak "feministyczny" film. Kirsten Calabrese jednocześnie dusi i pieprzy faceta, który śmiał zdjąć condoma podczas seksu. Jego śmierć idealnie współgra z jej dojściem. Ale później po nieudanym romansie ze znajomym seryjnym zabójcą, Calabrese ucieka w w niepohamowane, nieokreślone nadużycie seksualne, jednocześnie dziwne i szczere. Film uczy akceptować sztuczny horror, a zaraz później dostarcza "prawdziwego", jak muzyka Corin Tucker z zespołu Heavens to Betsy, której piosenka "My Secret" jest grana na końcu filmu przy wyświetlaniu napisów. Naga szczerość filmu jest zarówno szokująca, jak i niekomfortowa - tak jakbyś dołączył do grupy wsparcia i nie byłbyś pewien czy masz w niej zostać.
Mary Jane is not a virgin anymore
Jedyne, co ratuje "Mary Jane's Not a Virgin Anymore" od zapomnienia to iskierka czegoś na kształt podniecenia szkolnej dziewczyny odkrywającej seksualność. Ale Sarah Jacobson, pisarka i reżyserka z San Francisco, pracująca na bardzo małym budżecie, gra o wiele więcej (nawet samym tytułem), niż jej nieudolni koledzy po fachu, robiący swojego pierwsze filmy. Ten wyjęty prosto z życia film opowiada o nieciekawym pierwszym doświadczeniu seksualnym nastoletniej Jane, granej przez Lisę Gerstein ("My Life's in Turnaround") - licealistki pracującej w kinie, w którym puszczane są artystyczne filmy. Gerstein jest energiczna, troszeczkę zbyt słodka, a jej charakter jest daleki od tego z prześmiewczego scenariusza Jacobson.
