Podobne wydarzenia
10 - 18 maja 2024
Gdańsk
29 czerwca - 7 lipca 2024, godz. 20.00
Sopot
,,Brzóska de Paulus''
Darek Brzóska Brzóskiewicz oraz Paweł Paulus Mazur.
zaprezentują się na kilku płaszczyznach twórczych: będą grali koncert z piosenkami z przzygotowywanej do wydania płyty, zaprezentują swe skecze telewizyjne i teledyski oraz będą czytali swoje wiersze. Słowem , szykuje się wieczorek z kabaretem post absurdalno-dadaistycznym.
Dariusz Brzóska Brzóskiewicz , gdańszczanin obecnie zamieszkujący w stolicy to znany w kraju autor wierszy haiku min. zamieszczanych przez kilka lat w tygodniku ,,Przekrój''. Swego czasu parze cesarskiej Japonii tomik z translacjami haiku na język japoński Brzóskiewicza wręczył podczas wizyty premier Belka. Od tego czasu Cesarz Japonii jest fanem Darka Brzóskiewicza. Dariusz jest także autorem kilkunastu pure-nonsensowych programów pt,, Brzóska Show'' zrealizowanych w pierwszej połowie lat 90-tych zeszłego wieku dla telewizji publicznej. Jest autorem kilku tomów poezji min.Haiku. Jego poezja to jego ulotne myśli przekomponowane naturalnymi zdarzeniami z codzienności często bardzo banalnymi jednak urastającymi do niezwykłych skojarzeniowych wymiarów.
Darek to także wokalista i tekściarz w zespołach: Awoda Zara 55, Astromix La Manche oraz 5 Piramid ( z Paulusem Mazurem) czy Haiku Freestyle ( ze Stanisławem Sojką). Jest również członkiem efemerycznej formacji poetyckiej wyrosłej z Totartu -Grupy Poetyckiej ,,Zlali Mi Się Do Środka''.
Paweł Paulus Mazur, gdańszczanin -to przede wszystkim rysownik , muzyk i poeta. Rysował min. 5 lat dla ,,Przekroju''i 10 lat dla Gazety Morskiej to wtedy powstały jego słynne undergroundowe komiksy:,,Twins'', ,,Pure Sure'' czy ,,Historia Wieśka Debozy'' .Ostatnio dał się skusić Rafałowi Bryndalowi by rysować cyklicznie dla miesięcznika ,,Bluszcz''. Jest także autorem wierszy w autorskich tomikach :,,Taktyka Zegara'' oraz ,,Szwedzki stół''. Kilkanaście lat już miewa stałe romanse ze stacjami radiowymi jako autor niebanalnych audycji słowno-muzycznych o charakterze przaśnym i sowizdrzalskim ze słynną audycją którą stworzył z Krzysztofem Siemiakiem dla Radiostacji -,,Windą na Szafę''. Biorąc pod uwagę występy Paulusa Mazura w programach telewizyjnych o charakterze satyrycznym należy wymienić: ,,Dzyndzylyndzy'', ,,Brzóska Show'', ,,Lalamido''czy ,,Sprężynę Paulusa''. Mazur wydaje również płyty ze swoim jak to mówi ,,elektro swingiem'' od początku lat 90-tych zeszłego stulecia. Grywa koncerty ze słynnym poetą Marcinem Świetlickim pod nazwą ,,Future Radio Project'' oraz ,,Biały Robot''. W latach 80-tych współzakładał TOTART, jedną z istotniejszych polskich grup artystycznych powstałych po stanie wojennym. Jest autorem tzw.,,zlewu''i zaumu którym zaraził kolegów z Totartu i całą grupę poetycką ,,Zlali Mi Się Do Środka''. To właśnie dzięki Paulusowi ,,zlew''rozlał się jako metoda ekspresji twórczej na cały kraj.
Szelest Spadajacych Papierków to zespół, który obrósł w legendę, jednak wspomnienia o nim zatarły się i dziś mało kto jest w stanie precyzyjnie wskazać, czym właściwie był. Kapela związana była bardzo ściśle ze środowiskiem gdańskiej grupy artystycznej Totart, współtworzyła w latach 80. lokalne podziemie artystyczne.
Grała wówczas sporo koncertów, przede wszystkim na imprezach organizowanych przez środowisko totartalne. Przyniosły one niszową sławę zespołowi, który objawił się jako przykład rewolucyjnego i radykalnego podejścia do materii muzycznej. Znakami charakterystycznymi Szelestu z tamtych czasów były: prowokacja, awangarda i muzyczna destrukcja. Koncerty grupy były wydarzeniami o charakterze bardziej happeningowym niż muzycznym. Członkowie zespołu często przebierali się w najbardziej niespodziewane stroje, między utworami odczytywali manifesty. Bardzo często muzyka schodziła na drugi plan, wydawała się tylko dodatkiem. Szelest grał w tamtych czasach bardzo chaotyczny, ekstremalny hałas, inspirując się dość wyraźnie dokonaniami zachodniej awangardy i bardzo wówczas silnego nurtu industrialnego. Koncerty SSP kończyły się regularnie niszczeniem instrumentów i interwencjami służb bezpieczeństwa.
Kryzys Totartu i Pomarańczowej Alternatywy dotknął także i Szelest. Trapiony problemami personalnymi i zdrowotnymi członków grupy zespół zniknął na dłuższy czas. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych grupa reaktywowała się, by w październiku 1999 roku zarejestrować album koncertowy o nazwie "Płyta Redłowska". W gdańskim klubie Plama spotkali się wówczas: Joanna Charchan (saksofon altowy), Krzysztof Siemak (gitara i pętle), Paweł Końjo Konnak (zlewiny liryczne), Sławomir Ozi Żamojda (gitara), Szymon Albrzykowski (bas), Tomasz Ballaun (perkusjonalia).
Przemysław Gulda napisał o "Płycie Redłowskiej":
Zespół gra dość spokojną muzykę, opartą w dużej mierze na elektronicznie generowanych pętlach rytmicznych, będących bazą dla improwizowanych partii gitary i saksofonu. To transowa, przez większą część płyty wyciszona muzyka, co zabrzmieć może szokująco dla tych, którzy pamiętają zespół sprzed lat. Pewien niepokój wprowadzają fragmenty, w których pojawiający się zawsze na koncertach zespołu Paweł Konnak recytuje swe najnowsze, refleksyjne wiersze.
W maju 2008 roku odbyło się ponowne spotkanie dwóch filarów Szelestu Spadających Papierków: Szymona Albrzykowskiego i Sławka Żamojdy. Zarejestrowali materiał na drugi album zespołu. Podczas sesji panowie nagrali kilka godzin przedziwnej abstrakcyjnej nie-muzyki przy użyciu analogowego generatora znanego m.in. także z Prawatta i KSAS oraz zestawu Game-Boy\'ów.
Szelest Spadających Papierków XXI wieku to szelest cybernetycznych stosów. Nie daje wytchnienia, ani ukojenia. To abstrakcyjny galimatias ośmiobitowych retro-dźwięków zapomnianej konsoli Nintendo zaplątany w gąszcz generatorowych pisków, zgrzytów i warkotów.
Tu nie ma nawet namiastki melodii. Jest cybernetyczny trans, do którego główkami ruszają kondensatory i diody. To dyskoteka dla kserokopiarek i niszczarek dokumentów. Albo zestaw ulubionych mruczanek robota R2D2. Jakkolwiek ująć to w słowa - jedno jest pewne: to propozycja radykalna. Tylko dla największych śmiałków Kosmosu.
Dyskografia:
1999 - Płyta Redłowska
2008 - Kletnictwo (nasiono)
2009 - Trójmiejski Wiatr (3xCD) (Impulsy Stetoskopu)
2009 - L.ive Plama (nasiono)
Dj.Świstak aka Piotr Świtakowski
Przez dziewięć lat przewinął się przez większość stołecznych klubów. Unikał grania na weselach i imprezach firmowych. Grał na otwarciach, zamknięciach, premierach płytowych, imprezach festiwalowych, w zwykłe piątki i soboty, chillouty w niedziele. Szybko się nudzi, dodając do swojego repertuary coraz to nowe kawałki. Przegrzebuje sklepy płytowe, półki znajomych i internet w poszukiwaniu muzyki którą lubi, innej nie gra. Uważa że muzyka jest jedna, bez podziału na gatunki i style. Cieszy go gdy ludzie zwracają mu uwagę że na jego imprezach nie tylko da się tańczyć ale można też posłuchać.
festiwal muzyczny - koncerty w Trójmieście
Darek Brzóska Brzóskiewicz oraz Paweł Paulus Mazur.
zaprezentują się na kilku płaszczyznach twórczych: będą grali koncert z piosenkami z przzygotowywanej do wydania płyty, zaprezentują swe skecze telewizyjne i teledyski oraz będą czytali swoje wiersze. Słowem , szykuje się wieczorek z kabaretem post absurdalno-dadaistycznym.
Dariusz Brzóska Brzóskiewicz , gdańszczanin obecnie zamieszkujący w stolicy to znany w kraju autor wierszy haiku min. zamieszczanych przez kilka lat w tygodniku ,,Przekrój''. Swego czasu parze cesarskiej Japonii tomik z translacjami haiku na język japoński Brzóskiewicza wręczył podczas wizyty premier Belka. Od tego czasu Cesarz Japonii jest fanem Darka Brzóskiewicza. Dariusz jest także autorem kilkunastu pure-nonsensowych programów pt,, Brzóska Show'' zrealizowanych w pierwszej połowie lat 90-tych zeszłego wieku dla telewizji publicznej. Jest autorem kilku tomów poezji min.Haiku. Jego poezja to jego ulotne myśli przekomponowane naturalnymi zdarzeniami z codzienności często bardzo banalnymi jednak urastającymi do niezwykłych skojarzeniowych wymiarów.
Darek to także wokalista i tekściarz w zespołach: Awoda Zara 55, Astromix La Manche oraz 5 Piramid ( z Paulusem Mazurem) czy Haiku Freestyle ( ze Stanisławem Sojką). Jest również członkiem efemerycznej formacji poetyckiej wyrosłej z Totartu -Grupy Poetyckiej ,,Zlali Mi Się Do Środka''.
Paweł Paulus Mazur, gdańszczanin -to przede wszystkim rysownik , muzyk i poeta. Rysował min. 5 lat dla ,,Przekroju''i 10 lat dla Gazety Morskiej to wtedy powstały jego słynne undergroundowe komiksy:,,Twins'', ,,Pure Sure'' czy ,,Historia Wieśka Debozy'' .Ostatnio dał się skusić Rafałowi Bryndalowi by rysować cyklicznie dla miesięcznika ,,Bluszcz''. Jest także autorem wierszy w autorskich tomikach :,,Taktyka Zegara'' oraz ,,Szwedzki stół''. Kilkanaście lat już miewa stałe romanse ze stacjami radiowymi jako autor niebanalnych audycji słowno-muzycznych o charakterze przaśnym i sowizdrzalskim ze słynną audycją którą stworzył z Krzysztofem Siemiakiem dla Radiostacji -,,Windą na Szafę''. Biorąc pod uwagę występy Paulusa Mazura w programach telewizyjnych o charakterze satyrycznym należy wymienić: ,,Dzyndzylyndzy'', ,,Brzóska Show'', ,,Lalamido''czy ,,Sprężynę Paulusa''. Mazur wydaje również płyty ze swoim jak to mówi ,,elektro swingiem'' od początku lat 90-tych zeszłego stulecia. Grywa koncerty ze słynnym poetą Marcinem Świetlickim pod nazwą ,,Future Radio Project'' oraz ,,Biały Robot''. W latach 80-tych współzakładał TOTART, jedną z istotniejszych polskich grup artystycznych powstałych po stanie wojennym. Jest autorem tzw.,,zlewu''i zaumu którym zaraził kolegów z Totartu i całą grupę poetycką ,,Zlali Mi Się Do Środka''. To właśnie dzięki Paulusowi ,,zlew''rozlał się jako metoda ekspresji twórczej na cały kraj.
Szelest Spadajacych Papierków to zespół, który obrósł w legendę, jednak wspomnienia o nim zatarły się i dziś mało kto jest w stanie precyzyjnie wskazać, czym właściwie był. Kapela związana była bardzo ściśle ze środowiskiem gdańskiej grupy artystycznej Totart, współtworzyła w latach 80. lokalne podziemie artystyczne.
Grała wówczas sporo koncertów, przede wszystkim na imprezach organizowanych przez środowisko totartalne. Przyniosły one niszową sławę zespołowi, który objawił się jako przykład rewolucyjnego i radykalnego podejścia do materii muzycznej. Znakami charakterystycznymi Szelestu z tamtych czasów były: prowokacja, awangarda i muzyczna destrukcja. Koncerty grupy były wydarzeniami o charakterze bardziej happeningowym niż muzycznym. Członkowie zespołu często przebierali się w najbardziej niespodziewane stroje, między utworami odczytywali manifesty. Bardzo często muzyka schodziła na drugi plan, wydawała się tylko dodatkiem. Szelest grał w tamtych czasach bardzo chaotyczny, ekstremalny hałas, inspirując się dość wyraźnie dokonaniami zachodniej awangardy i bardzo wówczas silnego nurtu industrialnego. Koncerty SSP kończyły się regularnie niszczeniem instrumentów i interwencjami służb bezpieczeństwa.
Kryzys Totartu i Pomarańczowej Alternatywy dotknął także i Szelest. Trapiony problemami personalnymi i zdrowotnymi członków grupy zespół zniknął na dłuższy czas. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych grupa reaktywowała się, by w październiku 1999 roku zarejestrować album koncertowy o nazwie "Płyta Redłowska". W gdańskim klubie Plama spotkali się wówczas: Joanna Charchan (saksofon altowy), Krzysztof Siemak (gitara i pętle), Paweł Końjo Konnak (zlewiny liryczne), Sławomir Ozi Żamojda (gitara), Szymon Albrzykowski (bas), Tomasz Ballaun (perkusjonalia).
Przemysław Gulda napisał o "Płycie Redłowskiej":
Zespół gra dość spokojną muzykę, opartą w dużej mierze na elektronicznie generowanych pętlach rytmicznych, będących bazą dla improwizowanych partii gitary i saksofonu. To transowa, przez większą część płyty wyciszona muzyka, co zabrzmieć może szokująco dla tych, którzy pamiętają zespół sprzed lat. Pewien niepokój wprowadzają fragmenty, w których pojawiający się zawsze na koncertach zespołu Paweł Konnak recytuje swe najnowsze, refleksyjne wiersze.
W maju 2008 roku odbyło się ponowne spotkanie dwóch filarów Szelestu Spadających Papierków: Szymona Albrzykowskiego i Sławka Żamojdy. Zarejestrowali materiał na drugi album zespołu. Podczas sesji panowie nagrali kilka godzin przedziwnej abstrakcyjnej nie-muzyki przy użyciu analogowego generatora znanego m.in. także z Prawatta i KSAS oraz zestawu Game-Boy\'ów.
Szelest Spadających Papierków XXI wieku to szelest cybernetycznych stosów. Nie daje wytchnienia, ani ukojenia. To abstrakcyjny galimatias ośmiobitowych retro-dźwięków zapomnianej konsoli Nintendo zaplątany w gąszcz generatorowych pisków, zgrzytów i warkotów.
Tu nie ma nawet namiastki melodii. Jest cybernetyczny trans, do którego główkami ruszają kondensatory i diody. To dyskoteka dla kserokopiarek i niszczarek dokumentów. Albo zestaw ulubionych mruczanek robota R2D2. Jakkolwiek ująć to w słowa - jedno jest pewne: to propozycja radykalna. Tylko dla największych śmiałków Kosmosu.
Dyskografia:
1999 - Płyta Redłowska
2008 - Kletnictwo (nasiono)
2009 - Trójmiejski Wiatr (3xCD) (Impulsy Stetoskopu)
2009 - L.ive Plama (nasiono)
Dj.Świstak aka Piotr Świtakowski
Przez dziewięć lat przewinął się przez większość stołecznych klubów. Unikał grania na weselach i imprezach firmowych. Grał na otwarciach, zamknięciach, premierach płytowych, imprezach festiwalowych, w zwykłe piątki i soboty, chillouty w niedziele. Szybko się nudzi, dodając do swojego repertuary coraz to nowe kawałki. Przegrzebuje sklepy płytowe, półki znajomych i internet w poszukiwaniu muzyki którą lubi, innej nie gra. Uważa że muzyka jest jedna, bez podziału na gatunki i style. Cieszy go gdy ludzie zwracają mu uwagę że na jego imprezach nie tylko da się tańczyć ale można też posłuchać.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
