Wydarzenie w ramach
Anthony Braxton Falling River Quartet
Braxton rozpoczął naukę na klarnecie w szkole średniej, następnie kontynuował naukę gry w wojsku gdzie także opanował grę na saksofonie altowym. W 1966 r. dołączył do Association for the Advancement of Creative Musicians (AACM), nowo powstałego stowarzyszenia czarnych muzyków kierowanego przez Muhala Richarda Abramsa i Roscoe Mitchella. Braxton wylansował kolejną koncepcję AACM polegającą na wzbogaceniu instrumentarium. Wkrótce opanował grę na wszelkich instrumentach z rodziny saksofonów, klarnetów i fletów.W tym czasie Braxton założył własny zespół (później znany jako Creative Construction Company), do którego zaprosił Leroya Jenkinsa i Leo Smitha, a w 1968 r. nagrał płytę "3 Compositions Of New Jazz". Zawarta na niej muzyka była swego rodzaju ilustracją eksperymentalizmu muzyków chicagowskich, kładących nacisk na barwę, fakturę i przestrzeń - jako przeciwwagę do skrajnie ekspresyjnej i intensywnej muzyki Johna Coltrane'a dominującej na scenie nowojorskiej.W 1970 r. połączył swe siły z Chickiem Coreą, Dave'em Hollandem i Barrym Altschulem w zespole Circle, jednakże kłótnie na temat ich akceptacji filozofii scjentologicznej doprowadziły do rozpadnięcia się zespołu. W 1974 r. Braxton podpisał kontrakt z Aristą współpraca gwarantowała niezależność dla muzycznych koncepcji Braxtona oraz - co także ważne - komercyjną promocję nowej muzyki. Zaczął wzbudzać kontrowersje w jazzowych kręgach także swoimi płytami, jak "For Trio" (1978), "For Four Orchestras" (1978) czy "For Two Pianos" (1982) - inspirowanymi po części dziełami Schoenberga, Stockhausena i Cage'a. Nagrania te ujawniły zainteresowania Braxtona muzyką współczesną.Mimo że Braxton ma także inne zajęcia (od kilku lat wykłada w Wesleyan College w Connecticut), jest niesłychanie aktywnym twórcą: napisał prawie 400 kompozycji, nagrał ponad 70 płyt jako lider i pojawił się na co najmniej 50 innych. W 1985 r. opublikował "Triaxium Writings", trzytomowy traktat filozoficzny, a w 1988 r. pierwsze tomy "Composition Notes". Jego ostatnie płyty to nagrania solo, w duetach, triach i kwartetach (np. z ROVA Saxophone Quartet), a także w dużych składach (np. z London Jazz Composers Orchestra).
Tymon Tymański Yass Ensemble
Polski kompozytor, multiinstrumentalista, poeta, prozaik; twórca pojęcia yass. Założyciel i lider albo wspólider zespołów Miłość (1988), Kury (1992), Czan, NRD, Tymon i Trupy, Masło, Poganie, The Users, Tymański Yass Ensemble, Tymon & The Transistors.Zaczynał działalność muzyczną w drugiej połowie lat osiemdziesiątych jako basista i wokalista w nowofalowej grupie Sni Sredstvom Za Uklanianie. Później (na przełomie lat 80. i 90.), już jako kontrabasista, zasłynął jako odnowiciel polskiego jazzu (a zarazem twórca yassu) w zespole Miłość. Kwintet, w składzie którego znaleźli się inni trójmiejscy muzycy, Jacek Olter, Leszek Możdżer, Maciej Sikała i Mikołaj Trzaska, nagrał w sumie siedem płyt. Na trzech z nich gościnnie wystąpił afroamerykański trębacz Lester Bowie (The Art Ensemble Of Chicago).Znany jest zarówno z absurdalnego poczucia humoru, kontrowersyjnych tekstów piosenek oraz wyrafinowanej muzyki (zarówno jazzowej, jak i rockowej). Wraz z zespołem Miłość Tymański tworzył akustyczny jazz, zaś z formacją Tymański Yass Ensemble proponuje elektryczny jazz z elementami alternatywnego rocka i transowego etno.Współpracował m.in. z Lesterem Bowie, Johnem Zornem, Lechem Janerką, Robertem Brylewskim, Antonim Gralakiem, Aleksandrem Koreckim, Włodzimierzem Kiniorskim, Mikołajem Trzaską, Leszkiem Możdżerem, Jackiem Olterem, Tomaszem Gwincińskim, Jerzym Mazzollem.W skład zespołu wchodzą muzycy Adam Stodolski (kontrabas), Tomek Leś (gitara) oraz Przemek Borowiecki (perkusja). Grupa przyjaciół z górnego śląska swój debiutancki album pt. "Zimna Płyta" wydała w 2004 r. z gościnnym udziałem Mikołaja Trzaski. "Potrawy sTrawy + kompot gratis" (2007) to drugi z kolei wydany także dla NOTTWO podwójny album zepsołu 100nka. Tym razem jako gość udzielał się Antoni Gralak. Obydwa albumy otrzymywały bardzo dobre recenzje, a prasa określiła ich muzykę jako "pegazową". Latem 2007 roku zespół odbył trasę z amerykańskim trębaczem Herbem Robersonem. Nagrany wtedy materiał koncertowy w chorzowskiej Szufladzie 15, ukaże się niebawem na kolejnej płycie pt." The Super Desert". Sami muzycy pytani o muzyczną przynależność odpowiadają najczęściej - "gramy głupi jazz". Jednak mówienie o muzyce 100nki jest jak tańczenie o architekturze Budapesztu, zatem najprościej słuchać ich na koncertach.
Bilety dostępne na eventim.pl
Braxton rozpoczął naukę na klarnecie w szkole średniej, następnie kontynuował naukę gry w wojsku gdzie także opanował grę na saksofonie altowym. W 1966 r. dołączył do Association for the Advancement of Creative Musicians (AACM), nowo powstałego stowarzyszenia czarnych muzyków kierowanego przez Muhala Richarda Abramsa i Roscoe Mitchella. Braxton wylansował kolejną koncepcję AACM polegającą na wzbogaceniu instrumentarium. Wkrótce opanował grę na wszelkich instrumentach z rodziny saksofonów, klarnetów i fletów.W tym czasie Braxton założył własny zespół (później znany jako Creative Construction Company), do którego zaprosił Leroya Jenkinsa i Leo Smitha, a w 1968 r. nagrał płytę "3 Compositions Of New Jazz". Zawarta na niej muzyka była swego rodzaju ilustracją eksperymentalizmu muzyków chicagowskich, kładących nacisk na barwę, fakturę i przestrzeń - jako przeciwwagę do skrajnie ekspresyjnej i intensywnej muzyki Johna Coltrane'a dominującej na scenie nowojorskiej.W 1970 r. połączył swe siły z Chickiem Coreą, Dave'em Hollandem i Barrym Altschulem w zespole Circle, jednakże kłótnie na temat ich akceptacji filozofii scjentologicznej doprowadziły do rozpadnięcia się zespołu. W 1974 r. Braxton podpisał kontrakt z Aristą współpraca gwarantowała niezależność dla muzycznych koncepcji Braxtona oraz - co także ważne - komercyjną promocję nowej muzyki. Zaczął wzbudzać kontrowersje w jazzowych kręgach także swoimi płytami, jak "For Trio" (1978), "For Four Orchestras" (1978) czy "For Two Pianos" (1982) - inspirowanymi po części dziełami Schoenberga, Stockhausena i Cage'a. Nagrania te ujawniły zainteresowania Braxtona muzyką współczesną.Mimo że Braxton ma także inne zajęcia (od kilku lat wykłada w Wesleyan College w Connecticut), jest niesłychanie aktywnym twórcą: napisał prawie 400 kompozycji, nagrał ponad 70 płyt jako lider i pojawił się na co najmniej 50 innych. W 1985 r. opublikował "Triaxium Writings", trzytomowy traktat filozoficzny, a w 1988 r. pierwsze tomy "Composition Notes". Jego ostatnie płyty to nagrania solo, w duetach, triach i kwartetach (np. z ROVA Saxophone Quartet), a także w dużych składach (np. z London Jazz Composers Orchestra).
Tymon Tymański Yass Ensemble
Polski kompozytor, multiinstrumentalista, poeta, prozaik; twórca pojęcia yass. Założyciel i lider albo wspólider zespołów Miłość (1988), Kury (1992), Czan, NRD, Tymon i Trupy, Masło, Poganie, The Users, Tymański Yass Ensemble, Tymon & The Transistors.Zaczynał działalność muzyczną w drugiej połowie lat osiemdziesiątych jako basista i wokalista w nowofalowej grupie Sni Sredstvom Za Uklanianie. Później (na przełomie lat 80. i 90.), już jako kontrabasista, zasłynął jako odnowiciel polskiego jazzu (a zarazem twórca yassu) w zespole Miłość. Kwintet, w składzie którego znaleźli się inni trójmiejscy muzycy, Jacek Olter, Leszek Możdżer, Maciej Sikała i Mikołaj Trzaska, nagrał w sumie siedem płyt. Na trzech z nich gościnnie wystąpił afroamerykański trębacz Lester Bowie (The Art Ensemble Of Chicago).Znany jest zarówno z absurdalnego poczucia humoru, kontrowersyjnych tekstów piosenek oraz wyrafinowanej muzyki (zarówno jazzowej, jak i rockowej). Wraz z zespołem Miłość Tymański tworzył akustyczny jazz, zaś z formacją Tymański Yass Ensemble proponuje elektryczny jazz z elementami alternatywnego rocka i transowego etno.Współpracował m.in. z Lesterem Bowie, Johnem Zornem, Lechem Janerką, Robertem Brylewskim, Antonim Gralakiem, Aleksandrem Koreckim, Włodzimierzem Kiniorskim, Mikołajem Trzaską, Leszkiem Możdżerem, Jackiem Olterem, Tomaszem Gwincińskim, Jerzym Mazzollem.W skład zespołu wchodzą muzycy Adam Stodolski (kontrabas), Tomek Leś (gitara) oraz Przemek Borowiecki (perkusja). Grupa przyjaciół z górnego śląska swój debiutancki album pt. "Zimna Płyta" wydała w 2004 r. z gościnnym udziałem Mikołaja Trzaski. "Potrawy sTrawy + kompot gratis" (2007) to drugi z kolei wydany także dla NOTTWO podwójny album zepsołu 100nka. Tym razem jako gość udzielał się Antoni Gralak. Obydwa albumy otrzymywały bardzo dobre recenzje, a prasa określiła ich muzykę jako "pegazową". Latem 2007 roku zespół odbył trasę z amerykańskim trębaczem Herbem Robersonem. Nagrany wtedy materiał koncertowy w chorzowskiej Szufladzie 15, ukaże się niebawem na kolejnej płycie pt." The Super Desert". Sami muzycy pytani o muzyczną przynależność odpowiadają najczęściej - "gramy głupi jazz". Jednak mówienie o muzyce 100nki jest jak tańczenie o architekturze Budapesztu, zatem najprościej słuchać ich na koncertach.
Bilety dostępne na eventim.pl
