• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
stat
Impreza już się odbyła

Horrory w kościele (2 opinie)

Kino Repertuar wszystkich kin w Trójmieście

Czy wyobrażacie sobie lepsze miejsce do oglądania filmów grozy niż gotycki kościół? W półmroku, pod wysokimi sklepieniami, wśród ścian z kilkusetletniej cegły wycie wilkołaka i jęki potępionych brzmią zupełnie inaczej...

Zapraszamy na pokaz dwóch horrorów, które łączy postać kobiety-wilkołaka:

Wilczyca - polski film w reżyserii Marka Piestraka, który nie bez kozery zgromadził w roku premiery (1982) blisko 2 miliony widzów. Plejada polskich gwiazd kina, efekty specjalne godne lat 80-tych - to trzeba zobaczyć! Fabuła została osadzona w drugiej połowie XIX w. Opowiada historię Kacpra Wosińskiego, powstańca, który na wieść o agonii żony powraca do domu. Kobieta, pod jego nieobecność prowadząca rozwiązłe życie i parająca się czarną magią, w ostatnich słowach przeklina męża. Po jej śmierci Kacpra zaczyna prześladować wilczyca, a w okolicy pojawia się młoda hrabina Julia łudząco podobna do nieżyjącej Maryny...

November - POKAZ PRZEDPREMIEROWY!
Estoński kandydat do Oskara z 2017 r. w reżyserii Rainera Sarneta, z muzyką Michała Jacaszka i pięknymi czarno-białymi zdjęciami Marta Taniela. Akcja filmu rozgrywa się w dziewiętnastowiecznej pogańskiej wiosce w Estonii. Osadę trapią nieszczęścia: zaraza, wilki i różnej maści demony, a przede wszystkim - wyjątkowo sroga zima, która wyzwala w ludziach najgorsze instynkty. Główną bohaterką jest młoda chłopka Liina, rozpaczliwie i bez wzajemności zakochana w Hansie, chłopaku ze wsi. Obsesja i desperacja powodują, że dziewczyna zamienia się w wilkołaka...

Prelekcję, przeplataną historiami z krajów nadbałtyckich o wilkach i wilkołakach, wygłosi MAŁGORZATA LITWINOWICZ z Instytutu Kultury Polskiej UW, animatorka kultury, opowiadaczka (https://opowiadam.org).

Jest taki zapomniany w naszej kulturze czas: szara godzina. Po francusku nazywa się une heure entre un chien et un loup - godzina między psem a wilkiem. To ten moment, kiedy dzienne światło przygasa i widać jeszcze blask zachodu, ale idzie już noc, a wraz z nią otwiera się przestrzeń tego, czego się boimy. Strach ten, ożywiany wyobraźnią, przybiera rozmaite kształty: coś przemyka się skrajem pola, w gęstwinie błyszczą żółte oczy, a trzask suchej gałązki czy wołanie sowy podsycają narastające poczucie: oto czai się coś n i e w i a d o m e g o, oto coś się w ciemnościach k r y j e.

W wielu kulturach ten nieokreślony strach przybiera wilczą postać, w licznych mitach i opowieściach to zwierzę jest czarnym charakterem o złych zamiarach i mrocznych intencjach. Przywołam i zinterpretuję opowieści z tradycji różnych ludów, szukając w nich nie "wilka złego", ale ukrytej fascynacji i tęsknoty za wolnością, swobodnym nocnym biegiem, solidarnością watahy, dzielnością i godnością wader.

To się wszystko świetnie składa: szara godzina opowieści, szare futro wilka. Wahanie czy nie pobiec w las, moment pogranicza: między bezpieczeństwem domu a wołającym światem. Do tej wędrówki zapraszam - w wykładzie, który bardziej jest opowieścią.

Małgorzata Litwinowicz: Opowiadaczka, współzałożycielka Stowarzyszenia Grupa Studnia O. Kuratorka programu Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Opowiadania w Warszawie (od 2006). Pracuje w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim i zajmuję się tam historią kultury XIX wieku. Projekcje odbywają się jako wydarzenie towarzyszące XIII. Bałtyckim Spotkaniom Ilustratorów, które w tym roku odbywają się pod hasłem "Biegnąc z wilkami".
 
Wydarzenie odbywa się w ramach 13. Bałtyckich Spotkania Ilustratorów

Przeczytaj także

Opinie (2)

  • Wilczyca!

    Pamiętam, jak się tego filmu bałem w dzieciństwie :-) A sceny z Bielską i Łukaszewiczem... ;-)

    • 0 0

  • super kościół

    jak do kościoła to tylko tam (nie tylko na film)

    • 0 0

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.