POKAZ FILMU DO WIDZENIA, DO JUTRA W REŻYSERII JANUSZA MORGENSTERNA ORAZ DOKUMENTU JANUSZ MORGENSTERN OGLĄDA DO WIDZENIA, DO JUTRA (reż. Jerzy Rados, Marcin Borchardt)
W 2023 roku wracamy do klasyki. Dzięki wyjątkowej inicjatywie Stowarzyszenia Kin Studyjnych realizowanej we współpracy z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych i Fabularnych oraz studium DI Factory, zobaczymy najlepsze produkcje dziesięciu polskich Mistrzów na dużym ekranie! Trzecim filmem w kolejce jest Do widzenia, do jutra w reżyserii Janusza Morgensterna ze Zbigniewem Cybulskim i Teresą Tuszyńską w rolach głównych. Obejrzymy też krótki dokument Janusz Morgenstern ogląda Do widzenia, do jutra zrealizowany przez Jerzego Radosa i Marcina Borchardta w Pomorskiej Fundacji Filmowej. Oba filmy poprzedzi wirtualna prelekcja filmoznawcy Tomasza Kolankiewicza, byłego dyrektora Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.
"Do widzenia, do jutra"
Debiut reżyserski Janusza Morgensterna, uhonorowany I nagrodą za reżyserię na MFF w Stratford w 1961 r. i nagrodą Srebrnego Bumerangu za zdjęcia na festiwalu w Melbourne w 1962 r. dla Jana Laskowskiego. Scenariusz napisał, wspólnie z Bogumiłem Kobielą i Wilhelmem Machem, Zbigniew Cybulski, zarazem odtwórca głównej roli, współzałożyciel, reżyser i aktor gdańskiego kabaretu studenckiego Bim-Bom. Tło wydarzeń, o których opowiada film, jest autentycznym tłem fragmentu jego życiorysu. Autentyczna jest także postać Marguerite, choć naprawdę nazywała się ona Francoise Bourbon. Była córką francuskiego konsula, który przebywał w Polsce w latach 1956-60. Ona sama miała wówczas 16 lat i uczyła się w wiedeńskim liceum, które było najbliższą szkołą z językiem francuskim. W Polsce spędzała właściwie tylko wakacje i święta. Uwielbiała atmosferę Bim-Bomu, poznała wielu młodych ludzi związanych z tym kabaretem.
W filmie zakochuje się w niej pewien student, Jacek, trochę romantyk i artysta. Jego życiową dewizą jest marzenie, które stanowi motor działania. Obiektem jego marzeń staje się właśnie Marguerite, urocza, niedosiężna córka konsula, która już jutro wyjeżdża z Polski. Młodzi chcą więc spędzić ze sobą kilka ostatnich godzin. W tę prostą i banalną historię romantycznej przygody autorzy filmu wpletli sceny realizowane w autentycznych gdańskich piwnicach studenckich, z udziałem twórców i aktorów teatrzyków Bim-Bom i Co To, próbując w ten sposób utrwalić niepowtarzalne zjawisko, jakimi były one w drugiej połowie lat 50. Pragnęli oddać ich nastrój, urodę i przesłanie, a tym samym wyrazić stan ducha, tęsknoty i urazy ówczesnej młodej inteligencji.
Nerwowa gra Zbyszka Cybulskiego oddaje to wszystko, co ukrywa się w cieniu, poza wypowiadanymi słowami, lecz jest obecne w życiu: niezgoda na nietrwałość uczuć, na świat, w którym nie ma miejsca dla romantyzmu, na szczęście ulotne jak chwila. | źródło: FilmPolski.pl Janusz Morgenstern ogląda Do widzenia, do jutra
Dokumentalny zapis pełnej emocji rozmowy z Januszem Morgensternem o filmie Do widzenia, do jutra. Po pięćdziesięciu latach od dnia premiery reżyser przedstawia historię realizacji swojego debiutu fabularnego, przywołuje anegdoty z pracy na planie filmowym w Gdańsku, opowiada o atrakcjach życia kulturalnego ówczesnego Trójmiasta, wspomina Bim-Bom, Co To, przyjaciół, aktorów i współpracowników Zbigniewa Cybulskiego, Teresę Tuszyńską, Romana Polańskiego, Krzysztofa Komedę.
W filmie wykorzystano fragmenty filmu Do widzenia, do jutra w reż. Janusza Morgensterna, zdjęcia Zbigniewa Kosycarza oraz materiały archiwalne TVP. Film jest drugą odsłoną dokumentalnego cyklu Arcydzieła Mistrzów poświęconego najwybitniejszym dziełom polskiej kinematografii i ich twórcom. | źródło: FilmPolski.pl
"Do widzenia, do jutra"
Debiut reżyserski Janusza Morgensterna, uhonorowany I nagrodą za reżyserię na MFF w Stratford w 1961 r. i nagrodą Srebrnego Bumerangu za zdjęcia na festiwalu w Melbourne w 1962 r. dla Jana Laskowskiego. Scenariusz napisał, wspólnie z Bogumiłem Kobielą i Wilhelmem Machem, Zbigniew Cybulski, zarazem odtwórca głównej roli, współzałożyciel, reżyser i aktor gdańskiego kabaretu studenckiego Bim-Bom. Tło wydarzeń, o których opowiada film, jest autentycznym tłem fragmentu jego życiorysu. Autentyczna jest także postać Marguerite, choć naprawdę nazywała się ona Francoise Bourbon. Była córką francuskiego konsula, który przebywał w Polsce w latach 1956-60. Ona sama miała wówczas 16 lat i uczyła się w wiedeńskim liceum, które było najbliższą szkołą z językiem francuskim. W Polsce spędzała właściwie tylko wakacje i święta. Uwielbiała atmosferę Bim-Bomu, poznała wielu młodych ludzi związanych z tym kabaretem.
W filmie zakochuje się w niej pewien student, Jacek, trochę romantyk i artysta. Jego życiową dewizą jest marzenie, które stanowi motor działania. Obiektem jego marzeń staje się właśnie Marguerite, urocza, niedosiężna córka konsula, która już jutro wyjeżdża z Polski. Młodzi chcą więc spędzić ze sobą kilka ostatnich godzin. W tę prostą i banalną historię romantycznej przygody autorzy filmu wpletli sceny realizowane w autentycznych gdańskich piwnicach studenckich, z udziałem twórców i aktorów teatrzyków Bim-Bom i Co To, próbując w ten sposób utrwalić niepowtarzalne zjawisko, jakimi były one w drugiej połowie lat 50. Pragnęli oddać ich nastrój, urodę i przesłanie, a tym samym wyrazić stan ducha, tęsknoty i urazy ówczesnej młodej inteligencji.
Nerwowa gra Zbyszka Cybulskiego oddaje to wszystko, co ukrywa się w cieniu, poza wypowiadanymi słowami, lecz jest obecne w życiu: niezgoda na nietrwałość uczuć, na świat, w którym nie ma miejsca dla romantyzmu, na szczęście ulotne jak chwila. | źródło: FilmPolski.pl Janusz Morgenstern ogląda Do widzenia, do jutra
Dokumentalny zapis pełnej emocji rozmowy z Januszem Morgensternem o filmie Do widzenia, do jutra. Po pięćdziesięciu latach od dnia premiery reżyser przedstawia historię realizacji swojego debiutu fabularnego, przywołuje anegdoty z pracy na planie filmowym w Gdańsku, opowiada o atrakcjach życia kulturalnego ówczesnego Trójmiasta, wspomina Bim-Bom, Co To, przyjaciół, aktorów i współpracowników Zbigniewa Cybulskiego, Teresę Tuszyńską, Romana Polańskiego, Krzysztofa Komedę.
W filmie wykorzystano fragmenty filmu Do widzenia, do jutra w reż. Janusza Morgensterna, zdjęcia Zbigniewa Kosycarza oraz materiały archiwalne TVP. Film jest drugą odsłoną dokumentalnego cyklu Arcydzieła Mistrzów poświęconego najwybitniejszym dziełom polskiej kinematografii i ich twórcom. | źródło: FilmPolski.pl
