Nowojorski artysta Eli Keszler jest u szczytu swojej kariery. W tym roku odbył trzymiesięczną indywidualną wystawę ("Niebieskie niebo" w Fuse Arts, Bradford, Wielka Brytania), występował w duecie z Laurel Halo, László Krasznahorkai, uczył eksperymentalnej kompozycji w Pirenejach, skomponował muzykę dla Laure Prouvost, laureata Nagrody Taurnera, a ostatnio wyruszył w światową trasę z Oneohtrix Point Never. "Stadium" to jego nowy album dla Shelter Press.
Podobne wydarzenia
sobota, godz. 19:00
Gdańsk,
Centrum św. Jana
piątek, godz. 19:00
Wejherowo,
Filharmonia Kaszubska
bilety 120 zł
Koncert odbywa się w ramach projektu DNA 06 | Drone Noise Ambient
Wydarzenie realizowane jest ze środków własnych (Do It Anyway)
Organizator: Kolonia Artystów
Partner: ON LEMON
Jako jego dziewiąta solowa płyta, odzwierciedla jego ruch z South Brooklyn na Manhattan, gdzie wyprodukował album. Ciągły, zamazany ruch i nieustannie zmieniające się krajobrazy na szybko rozwijającej się wyspie pomogły mu zmodyfikować i ukształtować jego dźwięk w nowe dzieło lm noir.
"Po przejściu do mieszkania w East Village," wyjaśnia Keszler, "znaleźliśmy gitarowy pick na oor z napisem "Stadium". Patrzyliśmy na siebie w tym samym czasie i mieliśmy tę samą myśl. Mogłoby to przebiegać na wiele sposobów".
Rzeczywiście, na każdym utworze pojawia się zaskakująca ilość ekspresji, w której przecięcia melodii, powściągliwości i rytmu są wykorzystywane do kwestionowania idei pamięci, wrażenia i przestrzeni.
Keszler jest często mylony z muzykiem elektronicznym, ale w rzeczywistości jego dźwięki są surowe i naturalne, wytwarzane ręcznie na żywo in situ. Jego występ z perkusją i perkusją akustyczną mają kluczowe znaczenie dla jego pracy. Tworzy niemal niemożliwe tekstury za pomocą samozrealizowanych metod: kaskadowych melodii, cienia głosów i unikalnej punktualnej materialności. Chociaż gra z intensywnością cyfrowo stworzonej muzyki, jego komunikacja odbywa się bez przetwarzania, są to "etapy" jego głębi i ciepła. W niedawnym wywiadzie dla Dazed, współpracownik Oneohtrix Point Never komentuje: "Zawsze opisywał swoją grę jako szybko rozprzestrzeniającą się. Jest zdolny do paralaksy w bardzo małe, bardzo ostre, bardzo specyficzne związki między perkusyjnymi teksturami. To nie jest zwykły perkusista - jest perkusistą budującym światy ".
Wydarzenie realizowane jest ze środków własnych (Do It Anyway)
Organizator: Kolonia Artystów
Partner: ON LEMON
jazz - koncerty w Trójmieście
Jako jego dziewiąta solowa płyta, odzwierciedla jego ruch z South Brooklyn na Manhattan, gdzie wyprodukował album. Ciągły, zamazany ruch i nieustannie zmieniające się krajobrazy na szybko rozwijającej się wyspie pomogły mu zmodyfikować i ukształtować jego dźwięk w nowe dzieło lm noir.
"Po przejściu do mieszkania w East Village," wyjaśnia Keszler, "znaleźliśmy gitarowy pick na oor z napisem "Stadium". Patrzyliśmy na siebie w tym samym czasie i mieliśmy tę samą myśl. Mogłoby to przebiegać na wiele sposobów".
Rzeczywiście, na każdym utworze pojawia się zaskakująca ilość ekspresji, w której przecięcia melodii, powściągliwości i rytmu są wykorzystywane do kwestionowania idei pamięci, wrażenia i przestrzeni.
Keszler jest często mylony z muzykiem elektronicznym, ale w rzeczywistości jego dźwięki są surowe i naturalne, wytwarzane ręcznie na żywo in situ. Jego występ z perkusją i perkusją akustyczną mają kluczowe znaczenie dla jego pracy. Tworzy niemal niemożliwe tekstury za pomocą samozrealizowanych metod: kaskadowych melodii, cienia głosów i unikalnej punktualnej materialności. Chociaż gra z intensywnością cyfrowo stworzonej muzyki, jego komunikacja odbywa się bez przetwarzania, są to "etapy" jego głębi i ciepła. W niedawnym wywiadzie dla Dazed, współpracownik Oneohtrix Point Never komentuje: "Zawsze opisywał swoją grę jako szybko rozprzestrzeniającą się. Jest zdolny do paralaksy w bardzo małe, bardzo ostre, bardzo specyficzne związki między perkusyjnymi teksturami. To nie jest zwykły perkusista - jest perkusistą budującym światy ".
