Wydarzenie w ramach
10. Dni Muzyki Nowej
9.01.2020 / G.19.00
LowBow Feat. Antoni Wojnar / murmurs / premiera
Kevin Richard Martin (The Bug) / Sirens
Podobne wydarzenia
w każdy wtorek (do 28.05), godz. 18:00
Gdańsk,
Treinta y tres
Wstęp wolny
LowBow Feat. Antoni Wojnar / murmurs / premiera
Maciej Sadowski double bass, electronics / Małgorzata Znarowska cello, electronics / Antoni Wojnar - piano
Pochodzący z Suwałk lecz związany z trójmiejską sceną jazzową kontrabasista, kompozytor oraz muzyk sesyjny Maciej Sadowski, to artysta płynnie poruszający się we wszystkich gatunkach muzycznych, w szczególności w muzyce jazzowej. Muzyk angażuje się w liczne projekty, jak m.in. formacje Almost Jazz Group, Sekstans czy Zgniłość. Jego autorskimi przedsięwzięciami są jednak składy Maciej Sadowski Kwadrat oraz LowBow.
Album "murmurs" wydany został pod szyldem LowBow i jest owocem współpracy Sadowskiego z klasycznie wykształconą wiolonczelistką Małgorzatą Znarowską.
To muzyka pełna barw i rozmaitych odcieni, silnie zakorzeniona w tradycyjnej formule muzyki klasycznej, a jednocześnie innowacyjna i odkrywcza. Pełne ekspresjonistycznego ducha i ujmującej melodyki utwory, mienią się ogromem ilustracyjnej i prowokującej wyobraźnię melodyki, stylistycznie nawiązując też do folkloru Litwy, Białorusi czy Ukrainy.
Pośród inspiracji artyści wymieniają tak odległych od siebie twórców jak Claude Debussy i Charles Mingus. LowBow to jednak muzyka sama w sobie tworząca indywidualną i niepowtarzalną formułę. Kameralne, intymne, pełne wrażliwości i autentycznych uczuć utwory tworzą na płycie znakomicie dopracowaną pod względem koncepcji całość; formę pozwalającą odbiorcy na bezwzględne oddanie się klimatowi i zapomnienie o zmaganiu się z codziennością. Rodzaj muzykoterapii? Jak najbardziej, a przy tym obcowanie z twórczością najwyższych lotów, silnie osadzoną w nurcie muzyki współczesnej, a zarazem bardzo przystępną i komunikatywną.
Robert Ratajczak / longplayrecenzje.blogspot.com
Muzyka tu zawarta to fenomenalny zestaw kompozycji o wyrazistej melodyce. Zręcznie unikając gatunkowego zaklasyfikowania krążą one gdzieś pomiędzy średniowieczną muzyką sakralną, muzyką współczesną, zwrotami w kierunku ambientu i czymkolwiek, co tylko przyjdzie do głowy komuś, kto będzie słuchał tych głęboko poruszających dźwięków. Surowy minimalizm, wydawałoby się - oczywisty punkt wyjścia ze względu na instrumentarium z jakim mamy tu do czynienia jest w tym przypadku założeniem całkowicie błędnym. Wbrew ograniczeniom LowBow często osiągają tu brzmienie zbliżone do pełnej orkiestry, co bywa częściowo wynikiem nakładania ścieżek, zazwyczaj jednak po prostu jest zasługą siły samej muzyki. Generowany przez Davisa syntezatorowy ambient jest organicznie połączony z resztą materiału tam, gdzie się tylko pojawia jedynie więc ostatni, grany przez sekstet utwór pozostaje zaakcentowany w nieco inny sposób, choć i on jest całkowicie koherentny z resztą albumu.
Wyjąwszy unikalne, niskie brzmienie największymi wyróżnikami tej muzyki są jej melodyjny liryzm i głęboka, oceaniczna melancholia. Stoi ona ramię w ramię z niektórymi z wielkich kompozycji polskiej muzyki współczesnej, autorstwa nazwisk tak doniosłych jak Witold Lutosławski, Wojciech Kilar, Krzysztof Penderecki, Henryk Mikołaj Górecki i inni. Wiem, że niejedno z Was uniesie brew na takie dictum, tym niemniej każdy, kto tej muzyki posłucha powinien być w stanie zidentyfikować wyjątkową Polskość, jaką ta muzyka emanuje i choć w formie orkiestracji brakuje jeszcze wyrafinowania mistrzów, posiada ona wszystko, co czyni ją piękną i trwałą.
Takie albumy nadają sens życiu muzycznego recenzenta. Nieczęsto na moim biurku ląduje muzyka tak doskonałej jakości muzyka, mimo że co roku przewija się przez nie tysiące płyt. Wystarczy kilka sekund, by uświadomić sobie, że pod względem urody i jakości jest to zupełnie inna klasa, a ponowne odsłuchy tylko wzmacniają owo wrażenie. Ci, którzy mnie znają wiedzą, że rzadko w takich wypadkach odejmuje mi mowę, ale tu nie znajduję słów by powiedzieć cokolwiek więcej po prostu posłuchajcie!
Adam Baruch / adambaruch.com
Maciej Sadowski - kontrabasista, kompozytor i muzyk sesyjny z dużym doświadczeniem we wszystkich gatunkach muzycznych, ze szczególnym naciskiem i pasją do jazzu. Występował z gdańskim kwintetem jazzowym z Cezarym Paciorkiem i Maciejem Sikałą na Expo Milano 2015.
Współpracował ze Zgniłością, Almost Jazz Group, Szymon Łukowski Quintet, Sekstans, Leszek Kułakowski Big Band, Maciej Sikała Trio, Durys Band, Dominikiem Bukowskim, Szymonem Łukowskim i Tomaszem Sowińskim przy nagraniu Shadows of Autumn 2013 - nominowanego do nagrody Fryderyk. Absolwent Akademii Muzycznej Moniuszki w Gdańsku. Prowadzi obecnie dwa projekty: Maciej Sadowski Kwadrat i LowBow.
Małgorzata Znarowska - wiolonczelistka, solistka i kameralistka, absolwentka Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki. W 2013 roku brała udział w trasie koncertowej I, Culture Orchestra - artystycznego projektu w ramach polskiej prezydencji w Unii Europejskiej, w największych salach koncertowych Europy - Teatro Real w Madrycie, Royal Festival Hall w Londynie, National Opera in Ukraine w Kijowie, Conservatoire Royal de Bruxelles, współpracując z wybitnymi muzykami z Armenii Azerbejdżanu, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Ukrainy i Polski.
Występowała jako solistka - wiolonczelistka w musicalu Das Phantom der Oper oraz Der Kleine Prinz występując m.in. w Berliner Philharmonie oraz Gewandhaus w Lipsku. Stale współpracuje z Operą Bałtycką w Gdańsku, Filharmonią Kameralną Sopot, Elbląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Kameralną Progress, Orkiestrą Symfoników Gdańskich, Sinfoniettą Consonus (pełniąc rolę koncertmistrza) biorąc udział w licznych festiwalach, koncertach i przedstawieniach, których repertuar sięga od renesansu po współczesną muzykę rozrywkową i jazz. W 2018 r. prowadziła klasę wiolonczeli w Europejskim Centrum Edukacji Kulturalnej Osób z Niepełnosprawnością.
Jako zaś kameralistka koncertuje wraz z kwartetem smyczkowym oraz kwartetem obojowym, a przede wszystkim współtworzy (z Maciejem Sadowskim) projekt Low Bow, który wykorzystuje współbrzmienie wiolonczeli z kontrabasem przy użyciu elektroniki.
Kevin Richard Martin (The Bug) / Sirens
Kevin Richard Martin - electronics
Lepiej znany jako The Bug, ale występujący także pod szyldami King Midas Sound, Techno Animal czy Zonal, Kevin Martin obecny jest na europejskiej scenie muzycznej od ponad dwóch dekad, a jego zainteresowania muzyczne rozciągają się od dubu i dancehallu przez hip-hop aż po jazzcore. Dopiero w 2019 roku Martin zdecydował się jednak wydać album pod własnym nazwiskiem, a wyróżnia go nie tylko ponure, ambientowe brzmienie, lecz również osobista historia związana z narodzinami syna i walką o jego życie. Historia ma szczęśliwe zakończenie, ale już same tytułu utworów potrafią wzbudzić niepokój - "There is a Problem", "Life Threatening Operation" czy "The Deepest Fear".
"Mrok tego albumu współgra z jego delikatnością" - można przeczytać w recenzji opublikowanej na łamach Resident Advisor, a w opinii przedstawionej w serwisie The Quietus znajduje się rozwinięcie tej myśli: "Ten materiał zasługuje na wasz czas i wysiłek, niełatwo się go słucha i nie powinien być łatwy. To gęste i ciężkie dzieło sztuki, które bada obszary pomiędzy życiem a śmiercią". Sam Martin opisuje natomiast "Sirens" słowami: "Ponure cienie, całkowita panika, karuzela emocji od uniesienia przez poczucie piękna po napięcie" i dokładnie te same odczucia próbuje wywołać u widzów w trakcie prezentacji "Sirens" podczas koncertów.
Sirens jest dziełem o głębokiej teksturze i gęstych odcieniach, przypomina rozmyty album Aphex Twin Selected Ambient Works 2, gdzie znajdują się już tylko wspomnienia po melodiach. Rezultat jest zarazem abstrakcyjny, jak i pierwotny, odpowiada uczuciu narastającej paniki w trzewiach. Uchwycone tutaj chwile przerażającego mroku przywołują skojarzenia z bezimienną grozą znaną ze ścieżek dźwiękowych do filmów grozy.
Pitchfork
W trakcie całej swojej wielopoziomowej kariery Martina mierzył się z wieloma skrajnościami, od zwierzęcości dancehallu i ragga pod nazwami The Bug i Razor X Productions po odmęty strachu w King Midas Sound. [] Na pierwszym wydawnictwie opublikowanym pod własnym nazwiskiem odkrywa natomiast głęboko osobistą część swojego życia.
Resident Advisor
Maciej Sadowski double bass, electronics / Małgorzata Znarowska cello, electronics / Antoni Wojnar - piano
jazz - koncerty w Trójmieście
Pochodzący z Suwałk lecz związany z trójmiejską sceną jazzową kontrabasista, kompozytor oraz muzyk sesyjny Maciej Sadowski, to artysta płynnie poruszający się we wszystkich gatunkach muzycznych, w szczególności w muzyce jazzowej. Muzyk angażuje się w liczne projekty, jak m.in. formacje Almost Jazz Group, Sekstans czy Zgniłość. Jego autorskimi przedsięwzięciami są jednak składy Maciej Sadowski Kwadrat oraz LowBow.
Album "murmurs" wydany został pod szyldem LowBow i jest owocem współpracy Sadowskiego z klasycznie wykształconą wiolonczelistką Małgorzatą Znarowską.
To muzyka pełna barw i rozmaitych odcieni, silnie zakorzeniona w tradycyjnej formule muzyki klasycznej, a jednocześnie innowacyjna i odkrywcza. Pełne ekspresjonistycznego ducha i ujmującej melodyki utwory, mienią się ogromem ilustracyjnej i prowokującej wyobraźnię melodyki, stylistycznie nawiązując też do folkloru Litwy, Białorusi czy Ukrainy.
Pośród inspiracji artyści wymieniają tak odległych od siebie twórców jak Claude Debussy i Charles Mingus. LowBow to jednak muzyka sama w sobie tworząca indywidualną i niepowtarzalną formułę. Kameralne, intymne, pełne wrażliwości i autentycznych uczuć utwory tworzą na płycie znakomicie dopracowaną pod względem koncepcji całość; formę pozwalającą odbiorcy na bezwzględne oddanie się klimatowi i zapomnienie o zmaganiu się z codziennością. Rodzaj muzykoterapii? Jak najbardziej, a przy tym obcowanie z twórczością najwyższych lotów, silnie osadzoną w nurcie muzyki współczesnej, a zarazem bardzo przystępną i komunikatywną.
Robert Ratajczak / longplayrecenzje.blogspot.com
Muzyka tu zawarta to fenomenalny zestaw kompozycji o wyrazistej melodyce. Zręcznie unikając gatunkowego zaklasyfikowania krążą one gdzieś pomiędzy średniowieczną muzyką sakralną, muzyką współczesną, zwrotami w kierunku ambientu i czymkolwiek, co tylko przyjdzie do głowy komuś, kto będzie słuchał tych głęboko poruszających dźwięków. Surowy minimalizm, wydawałoby się - oczywisty punkt wyjścia ze względu na instrumentarium z jakim mamy tu do czynienia jest w tym przypadku założeniem całkowicie błędnym. Wbrew ograniczeniom LowBow często osiągają tu brzmienie zbliżone do pełnej orkiestry, co bywa częściowo wynikiem nakładania ścieżek, zazwyczaj jednak po prostu jest zasługą siły samej muzyki. Generowany przez Davisa syntezatorowy ambient jest organicznie połączony z resztą materiału tam, gdzie się tylko pojawia jedynie więc ostatni, grany przez sekstet utwór pozostaje zaakcentowany w nieco inny sposób, choć i on jest całkowicie koherentny z resztą albumu.
Wyjąwszy unikalne, niskie brzmienie największymi wyróżnikami tej muzyki są jej melodyjny liryzm i głęboka, oceaniczna melancholia. Stoi ona ramię w ramię z niektórymi z wielkich kompozycji polskiej muzyki współczesnej, autorstwa nazwisk tak doniosłych jak Witold Lutosławski, Wojciech Kilar, Krzysztof Penderecki, Henryk Mikołaj Górecki i inni. Wiem, że niejedno z Was uniesie brew na takie dictum, tym niemniej każdy, kto tej muzyki posłucha powinien być w stanie zidentyfikować wyjątkową Polskość, jaką ta muzyka emanuje i choć w formie orkiestracji brakuje jeszcze wyrafinowania mistrzów, posiada ona wszystko, co czyni ją piękną i trwałą.
Takie albumy nadają sens życiu muzycznego recenzenta. Nieczęsto na moim biurku ląduje muzyka tak doskonałej jakości muzyka, mimo że co roku przewija się przez nie tysiące płyt. Wystarczy kilka sekund, by uświadomić sobie, że pod względem urody i jakości jest to zupełnie inna klasa, a ponowne odsłuchy tylko wzmacniają owo wrażenie. Ci, którzy mnie znają wiedzą, że rzadko w takich wypadkach odejmuje mi mowę, ale tu nie znajduję słów by powiedzieć cokolwiek więcej po prostu posłuchajcie!
Adam Baruch / adambaruch.com
Maciej Sadowski - kontrabasista, kompozytor i muzyk sesyjny z dużym doświadczeniem we wszystkich gatunkach muzycznych, ze szczególnym naciskiem i pasją do jazzu. Występował z gdańskim kwintetem jazzowym z Cezarym Paciorkiem i Maciejem Sikałą na Expo Milano 2015.
Współpracował ze Zgniłością, Almost Jazz Group, Szymon Łukowski Quintet, Sekstans, Leszek Kułakowski Big Band, Maciej Sikała Trio, Durys Band, Dominikiem Bukowskim, Szymonem Łukowskim i Tomaszem Sowińskim przy nagraniu Shadows of Autumn 2013 - nominowanego do nagrody Fryderyk. Absolwent Akademii Muzycznej Moniuszki w Gdańsku. Prowadzi obecnie dwa projekty: Maciej Sadowski Kwadrat i LowBow.
Małgorzata Znarowska - wiolonczelistka, solistka i kameralistka, absolwentka Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki. W 2013 roku brała udział w trasie koncertowej I, Culture Orchestra - artystycznego projektu w ramach polskiej prezydencji w Unii Europejskiej, w największych salach koncertowych Europy - Teatro Real w Madrycie, Royal Festival Hall w Londynie, National Opera in Ukraine w Kijowie, Conservatoire Royal de Bruxelles, współpracując z wybitnymi muzykami z Armenii Azerbejdżanu, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Ukrainy i Polski.
Występowała jako solistka - wiolonczelistka w musicalu Das Phantom der Oper oraz Der Kleine Prinz występując m.in. w Berliner Philharmonie oraz Gewandhaus w Lipsku. Stale współpracuje z Operą Bałtycką w Gdańsku, Filharmonią Kameralną Sopot, Elbląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Kameralną Progress, Orkiestrą Symfoników Gdańskich, Sinfoniettą Consonus (pełniąc rolę koncertmistrza) biorąc udział w licznych festiwalach, koncertach i przedstawieniach, których repertuar sięga od renesansu po współczesną muzykę rozrywkową i jazz. W 2018 r. prowadziła klasę wiolonczeli w Europejskim Centrum Edukacji Kulturalnej Osób z Niepełnosprawnością.
Jako zaś kameralistka koncertuje wraz z kwartetem smyczkowym oraz kwartetem obojowym, a przede wszystkim współtworzy (z Maciejem Sadowskim) projekt Low Bow, który wykorzystuje współbrzmienie wiolonczeli z kontrabasem przy użyciu elektroniki.
Kevin Richard Martin (The Bug) / Sirens
Kevin Richard Martin - electronics
Lepiej znany jako The Bug, ale występujący także pod szyldami King Midas Sound, Techno Animal czy Zonal, Kevin Martin obecny jest na europejskiej scenie muzycznej od ponad dwóch dekad, a jego zainteresowania muzyczne rozciągają się od dubu i dancehallu przez hip-hop aż po jazzcore. Dopiero w 2019 roku Martin zdecydował się jednak wydać album pod własnym nazwiskiem, a wyróżnia go nie tylko ponure, ambientowe brzmienie, lecz również osobista historia związana z narodzinami syna i walką o jego życie. Historia ma szczęśliwe zakończenie, ale już same tytułu utworów potrafią wzbudzić niepokój - "There is a Problem", "Life Threatening Operation" czy "The Deepest Fear".
"Mrok tego albumu współgra z jego delikatnością" - można przeczytać w recenzji opublikowanej na łamach Resident Advisor, a w opinii przedstawionej w serwisie The Quietus znajduje się rozwinięcie tej myśli: "Ten materiał zasługuje na wasz czas i wysiłek, niełatwo się go słucha i nie powinien być łatwy. To gęste i ciężkie dzieło sztuki, które bada obszary pomiędzy życiem a śmiercią". Sam Martin opisuje natomiast "Sirens" słowami: "Ponure cienie, całkowita panika, karuzela emocji od uniesienia przez poczucie piękna po napięcie" i dokładnie te same odczucia próbuje wywołać u widzów w trakcie prezentacji "Sirens" podczas koncertów.
Sirens jest dziełem o głębokiej teksturze i gęstych odcieniach, przypomina rozmyty album Aphex Twin Selected Ambient Works 2, gdzie znajdują się już tylko wspomnienia po melodiach. Rezultat jest zarazem abstrakcyjny, jak i pierwotny, odpowiada uczuciu narastającej paniki w trzewiach. Uchwycone tutaj chwile przerażającego mroku przywołują skojarzenia z bezimienną grozą znaną ze ścieżek dźwiękowych do filmów grozy.
Pitchfork
W trakcie całej swojej wielopoziomowej kariery Martina mierzył się z wieloma skrajnościami, od zwierzęcości dancehallu i ragga pod nazwami The Bug i Razor X Productions po odmęty strachu w King Midas Sound. [] Na pierwszym wydawnictwie opublikowanym pod własnym nazwiskiem odkrywa natomiast głęboko osobistą część swojego życia.
Resident Advisor
